Chyba nic nie pasjonowało mnie bardziej w latach mojej całkiem niedawnej młodości tak bardzo, jak nauka języków obcych. Z perspektywy czasu żartuję, że nie miałem czasu chodzić na randki, imprezować i szaleć na prawo i lewo, gdyż oczy moje utkwione były w słownikach i podręcznikach do nauki języków obcych. Niezaliczone, szalone momenty młodości nadrobiłem w ostatnich latach z Magdaleną, a zdolność komunikacji, raz nabyta za młodu, pozostała już na zawsze.
Moja szkoła podstawowa nauczyła mnie dwóch języków – rosyjskiego i angielskiego. Dopiero co upadł Związek Radziecki, rosyjski wychodził z mody na dobre zaś angielski wkraczał nad Wisłę z przytupem. Liceum dołożyło do tego zestawu język niemiecki. Moje nauczycielki, a przeszedłem przez rygor wszystkich germanistek w szkole, sprawiły, że przez młodzieńcze lata mówiłem lepiej w języku sąsiadów aniżeli w mowie wyspiarzy. Wszystko zmieniło się jednak na studiach, gdy na dobre przełączyłem się na ciągłe, naukowe i zawodowe, używanie języka angielskiego. Z czasem pojawił się też chiński. Te dwa języki opanowałem do takiego stopnia, iż wyjechałem do Państwa Środka, aby zostać tam nauczycielem.
Jak wygląda dzisiejsza rzeczywistość, dekadę od czasu, gdy biegle porozumiewałem się w czterech językach obcych? Nieciekawie. Wprawdzie przełączyłem swoje myślenie na tory języka angielskiego (w życiu zawodowym i gdy mówię i formułuję myśli), jednak powolna, ale postępująca korozja zaczęła dotykać pozostałe języki, w których kiedyś porozumiewałem się całkiem nieźle. Od czasu do czasu dopadnie mnie jeszcze melodyjność języka rosyjskiego, choć przyznaję, głównie po konsumpcji, nie muszę mówić czego.
Faktem jest to, iż do wygodnego podróżowania po świecie zawsze wystarczała mi znajomość języka angielskiego. Choć często otwierałem pierwszą rozmowę w języku lokalnym, szybko przechodziłem na naszą współczesną lingua franca, w której obie strony mogły się biegle porozumieć.
Czy trzeba znać języki, aby podróżować?
Ich znajomość niezwykle pomaga, wszystko ułatwia, sprawia, że świat staje się bardziej zrozumiały i łatwiejszy w odbiorze. Jednak ich nieznajomość w ogóle nie eliminuje człowieka z możliwości podróżowania i poznawania świata. Bo choć bywa czasami trudniej, w życiu nie ma rzeczy niemożliwych.
I choć właśnie powiedziałem, że nieznajomość języków nie przeszkadza w podróżowaniu, moim zdaniem odrobinę przeszkadza w pisaniu o podróżach, o poznanych miejscach i ludziach. Dlaczego? Bo aby coś opisać ciekawie, należy spędzić trochę czasu na rozmowach. Bez znajomości języka osoba pisząca o podróżach musiałaby wszędzie podróżować z własnym tłumaczem. I znów, choć nieznajomość przeszkadza, niczego nie uniemożliwia, gdyż w życiu, jak wspomniałem, nie ma rzeczy niemożliwych.
Jedna z największych przyjemności, które płyną ze znajomości innych języków, to, jak wspominałem wcześniej, możliwość poznania innego świata i wyciągnięcia z niego lekcji, które sprawią, że będziemy lepszym człowiekiem. Człowiekiem, który dzięki umiejętności słuchania, szczególnie słuchania ze zrozumieniem, stanie się bardziej otwarty na piękno ale także problemy świata.
Jak nauczyć się języka angielskiego (lub jakiegokolwiek innego)?
Nie jestem nauczycielem lingwistyki ani też specjalistą w tej dziedzinie edukacji, jednak bazując na ponad dwudziestu latach doświadczenia, mogę podzielić się z Wami kilkoma pomocnymi poradami.
Wszyscy wiemy, że ważna jest szkoła, bo nadaje rytm i powtarzalność całemu procesowi. Jeśli coś w nauce języków jest ważne, to właśnie regularność i dyscyplina. Nie da się opanować języka rzucając okiem na książki od czasu do czasu. Język jest jak roślina, gdy o nią nie dbamy, gdy się nią nie zajmujmy, z czasem więdnie a potem umiera.
Po okresie intensywnej nauki przychodzi czas na praktykę. I w tej materii musimy zadbać o regularność i jeśli nie jesteśmy zmuszeni do używania języka, który opanowaliśmy, w pracy lub na uczelni, musimy sami aktywnie zadbać o to, aby mieć możliwość aktywnego używania naszej nabytej zdolności.
Jak wyglądało to w moim przypadku? Pierwszym krokiem do aktywnego używania mojego głównego obcego języka (angielskiego) było znalezienie znajomych, którzy porozumiewają się w tym języku. W Krakowie, tak w czasach licealnych jak i na studiach nie stanowiło to żadnego problemu. W czasie studiów wybrałem kierunek, na którym większość wykładów odbywała się po angielsku, zaś promotor mojej pracy magisterskiej był Amerykaninem. Zdobywanie książek w USA, potem mozolna praca nad pierwszym swoim „dziełem” w obcym języku aż do obrony pracy, która także odbyła się po angielsku, podarowały mi pewność siebie. Przez lata na rynku pracy język ten stał się dla mnie tak samo ważny, jak moja mowa ojczysta. Jednak nad każdym językiem należy pracować cały czas. Jak to robię codziennie? Na dwa sposoby:
- Czytaj w języku obcym: i wcale nie musimy czytać całych powieści napisanych w języku literackim. Możemy to oczywiście robić, jednak w zabieganych czasach, gdy większość ludzi nie ma czasu na czytanie, mam na myśli takie rzeczy jak: prasa – anglojęzyczne magazyny online są o wiele ciekawsze od naszych, powierzchownych i skupionych na lokalnych (głównie politycznych) sprawach. Śledząc globalne, anglojęzyczne media dowiemy się odrobinę więcej o świecie aniżeli tylko to, że gdzieś był wypadek, gdzieś ktoś kogoś okradł a jeszcze gdzieś jakiś lokalny polityk usłyszał zarzuty za jakieś przekręty.
- Oglądaj filmy i seriale w oryginale: i to chyba najważniejszy punkt, który chciałbym, żeby każdy wziął sobie do serca. Na całym świecie znajdziemy kraje, które stosują podkład lektora, całkowity dubbing lub po prostu napisy. Zacznijcie od oglądania filmików, filmów i seriali z napisami. To sprawi, że przez lata osłuchamy się danego języka w takim stopniu, iż z czasem zupełnie przestaniemy patrzeć na napisy. I tak aż do chwili, gdy wystarczą nam oryginały.
Życzę każdemu, kto zaczyna swoją drogę lub też jest w trakcie, aby doszedł do tego przyjemnego momentu, gdy rozumie wszystko i potrafi w pełni wyartykułować swoje myśli. To najlepsza nagroda za czas spędzony na nauce.
No dobrze, co jednak zrobić, gdy jedziemy do kraju, którego języka nie znamy i w którym jest spora szansa, że nie dogadamy się na przykład po angielsku, gdyż większość osób mówi po francusku. Co zrobić, gdy na samodzielny wyjazd decyduje się pokolenie naszych rodziców czy dziadków, którzy często nie czują się komfortowo ze swoją znajomością języków obcych lub też po prostu ich nie znają?
Jak dogadywać się w podróży?
W ciągu ostatnich lat podróżowałem do wielu miejsc, w których znajomość języków, które znam lepiej lub gorzej, na nic się nie zdawała. W konfrontacji z językiem francuskim (Francja i byłe kolonie) poległem na całej linii, gdyż jest to dla mnie język nie do opanowania. W wielu krajach, na przykład w Iranie, nie odbyłbym ciekawych rozmów, gdyby nie to, że podróżowałem po nim z tłumaczem.
Aby poradzić sobie chociażby z zapytaniem o drogę czy najbliższy sklep, od lat, tak u mnie jak i u znajomych, najczęściej sprawdzały się następujące metody: gestykulacja oraz różnego rodzaju podstawowe słowniki i rozmówki, które wozimy ze sobą, tak te papierowe, jak i elektroniczne.
Ale czy gestykulacja to droga do sukcesu? Czy dowiemy się wszystkiego i czy na pewno kierunek, który nam zostanie wskazany, będzie tym właściwym?
Technologia wkroczyła dziś na takie terytoria, że zasadne staje się pytanie – czy w ogóle będziemy musieli jeszcze uczyć się języków w przyszłości?
Lubię futurystyczne myślenie i wyobrażanie sobie jak wyglądać będzie przyszłość. Tuż przed maturą, dla przykładu, byłem przekonany iż Izraelczycy z pewnością wynaleźli już okulary na których wyświetlać można dane. Jakże przydatne by to było na studiach. Szczególnie w przypadku egzaminów. Co się stało? Kilka lat temu zaprezentowano Google Glass, czyli okulary, które robiły dokładnie to, co wyobrażałem sobie kilkanaście lat wcześniej. Podobnie było z językami. Najprzyjemniejszy sen, jaki miałem to taki, w którym mówiłem we wszystkich językach świata na skuter wypadku, w którym coś mi się w głowie przekodowało. Brzmi fajnie? Być może gdyby nie było to skutkiem wypadku!
Wiedziałem jednak, że technologia wkroczy w sferę nauki języków obcych w chwili, kiedy kupiłem swój pierwszy tłumacz elektroniczny w liceum. Miał śmieszny kształt i tłumaczył pojedyncze słowa na kilka języków. Ze względu na brak zaawansowania technologicznego, nie był wielce przydatny, jednak stanowił świetny gadżet, za pomocą którego człowiek zapamiętywał pojedyncze słówka.
W pewnej chwili ludzkość doszła jednak do tłumaczeń online, które choć długo nie były precyzyjne, przez lata swojego istnienia dawały kolejną namiastkę tego, jak technologia z impetem wchodzi w sferę nauki języka. Nieuchronne stawało się to, że dożyjemy dnia gdy narzędzia symultanicznych tłumaczeń zaczną ułatwiać nam życie.
W ciągu najbliższych miesięcy podróżować będę służbowo i nie tylko do takich krajów jak Grecja, Rosja, Włochy, Jordania, Turcja i prawdopodobnie inne na Bliskim Wschodzie. Dlatego postanowiłem w ostatnim czasie przetestować narzędzie, które nie tylko dokonuje tłumaczeń symultanicznych, jest słownikiem, aparatem, konwerterem walut i w ogóle urządzeniem wielofunkcyjnym, które świetnie sprawdza się w podróży. Co z tego wyszło i o czym mówimy? Zobaczcie poniżej.
Vasco – tłumacz elektroniczny z funkcją konwersacji
Do testów wybrałem Vasco Translator Solid. Wodoodporne, wstrząsoodporne i pyłoodporne urządzenie tłumaczące. Urządzenie według firmy świetnie radzi sobie z tłumaczeniem idiomów czy słownictwa specjalistycznego, a doskonała wymowa umożliwia zarówno bezproblemową komunikację, jak i wspiera proces nauki języków. Postanowiłem to przetestować.
Urządzenie na pierwszy rzut oka wygląda jak smartfon w solidnej obudowie. Pierwsze uruchomienie to wybór języka. I choć zwykle w przypadku jakichkolwiek narzędzi tłumaczenia wybierałem angielski jako język główny, tym razem ustawiłem język polski – głównie po to, aby sprawdzić poprawność tłumaczeń i to, czy poradzi sobie z tym urządzeniem na przykład moja mama.
Vasco Translator to urządzenie, które rozpoznaje mowę, na bieżąco ją zapisuje oraz tłumaczy nawet bardzo długie i skomplikowane zdania. Wymawia także całe tłumaczenia w języku, na który chcemy coś przetłumaczyć.
Choć urządzenie posiada kilka dodatkowych funkcji przydatnych w podróżach, dla mnie najważniejsze i najciekawsze są dwie: Tłumacz oraz Konwersacja.
W pierwszej funkcji dokonujemy wprowadzenia tekstu do tłumaczenia za pomocą klawiatury lub dyktowania. Cały, nawet bardzo długi tekst, zostaje przetłumaczony i przeczytany, jeśli dany język posiada wsparcie mowy.
Szczególnie interesującą funkcją jest jednak „Konwersacja” i to akurat uważam za największy plus tego urządzenia. Nie tylko ze względu na to, że z założenia pomoże ludziom, którzy podróżują nie znając języków obcych. Pomoże także takim osobom jak ja, które na przykład chodząc po wioskach Turcji chciałyby przeprowadzić krótki wywiad z mieszkańcem, który nie mówi po angielsku.
Widzicie, jednym z najważniejszych aspektów naszych podróży po Iranie było to, iż towarzyszył nam Ali Taheri, nasz tłumacz i kierowca. Możliwość rozmawiania z ludźmi z jego pomocą pozwoliła nam poznać ten kraj w sposób zupełnie niesamowity. Dwa tygodnie spędzone z tłumaczem to jednak niemały wydatek i należy to sobie wprost powiedzieć – ludzie raczej nie podróżują z tłumaczami. Przypadek Iranu był inny, gdyż zależało mi na głębszych rozmowach aniżeli tylko to, że „miło cię poznać”.
I tu wkracza, według mnie, wspomniana najbardziej przydatna funkcja Vasco. Nie dość, że urządzenie świetnie radzi sobie z rozpoznawaniem mowy, to i tłumaczenia są nie niezwykle wysokim poziomie, z bardzo wyraźną wymową oraz z poprawnym akcentem.
Co jednak najważniejsze z punktu widzenia osób, które podróżują po świecie, aby zbierać materiał – czy do tekstów czy do książki – cały zapis konwersacji zostaje zapisany na urządzeniu wraz z datą i godziną.
Zobaczcie przykład mojej polsko-angielskiej rozmowy typu „głębokie tematy – wywiad”:
Tutaj z kolei zobaczycie zapis mojej krótkiej, chińsko-angielskiej rozmowy samego ze sobą oraz jak wygląda proces zapisu i tłumaczenia.
Urządzenia firmy Vasco to przede wszystkim ciekawa technologia, która działa od razu po uruchomieniu, jest intuicyjna oraz, co najważniejsze, dokonuje bardzo dobrych tłumaczeń. Przetestowałem ich jakość w przypadku języków: angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego, chińskiego i włoskiego i muszę przyznać, że byłem pod ogromnym wrażeniem.
Choć urządzenia do najtańszych nie należą, tak naprawdę dla kogoś, kto podróżuje sporo i kto z jakiegoś powodu musi sporo komunikować się z ludźmi, a nie był do tej pory w stanie, jest to po prostu dobre narzędzie pracy. Co myślicie?
Różnego typu tłumacze firmy Vasco zobaczycie na sklepie internetowym klikając na link Vasco Electronics lub na logo poniżej. Czytelnikom Wojażera przysługuje zniżka 30% na wszystkie produkty firmy. Po przejściu na stronę otrzymacie kod zniżkowy, który należy użyć podczas zamówienia.
Fajny ten post : ). „szprechac w Liverpoolu” i chinski akcent „Was pokona” mnie super rozbawily. No i to fakt ze „nikt” nie mowi w Chinach po angielsku i jesli nawet to trzeba sie wyslic zeby ich zrozumiec.
Szczerze powiedziawszy… przy obecnym poziomie emigracji z Polski, to wszędzie znajdziesz rodaka. Ja sobie dałem radę na Wyspach Owczych – tam poznałem Sabinę, która wyjechała już lata temu. Może po prostu takie mam szczęście 😉
Oj ta emigracja trwa już od setek lat. Polska kiedyś nie była takim słabym krajem. Co z tego jak nasi kochani rządzący dali du… i tyle wyszło z naszego polskiego imperium.
Super urządzenie głównie widzę jednak potencjał w tym Vasco Mini. Rzeczywiście kompaktowa sprawa! Z drugiej strony zastanawiam się dlaczego, aż tak to jest drogie. Sama chętnie bym kupiła, ale przy wszystkich organizacyjnych wydatkach ten wydaje się najmniej istotny. Z drugiej strony gwarantuje to jakieś poczucie bezpieczeństwa. Może w przyszłości zaopatrzę się w Vasco Mini, bo sam tłumacz elektroniczny rzeczywiście wielokrotnie by mi się przydał! 🙂 Super że o tym napisałeś! Bo nie miałam pojęcia o takich gadżetach.
Miałem do przetłumaczenia angielską instrukcję do profesjonalnego cyfrowego miksera do nagłośnienia. Polskiego tłumaczenia nie ma. Zostalem mile zaskoczony efektem tego tlumacza. Inne tłumacze dostepne w necie nie musze pisać jakie tłumaczyły ten tekst techniczny niezrozumiale uzywajac dziwnych słów niezwiazanych z uradzeniem i tekst byl niezrozumiały. Mogę jeszcze dodac że jezeli skopiujesz tekst to mozesz go wkleić bez wstukiwania
Opis urządzenia robi wrażenie, chociaż nie jestem pewna czy chciałabym mieć kolejny gadżet w podróży – i tak się staram ograniczać.
Co do języków to dużo mogłabym o tym mówić i dyskutować – i o uczeniu siebie i innych 🙂
Poza tym że jestem nauczycielem sama też się ciągle czegoś uczę – w zasadzie uważam, że każdy nauczyciel języka powinien się jednocześnie języka uczyć 🙂
Fajny wynalazek. My to trochę bardziej tradycyjne rozwiązania preferujemy. U nas dobrze sprawdza się notes i rysowanie znaków, prostych schematów. W ten sposób dogadaliśmy się na dalekich prowincjach Chin. A jeszcze bardziej poręczniejszym „językiem” są emocje – moje ulubione wspomnienie z podróży, to komunikacja uśmiechów i gestów z hinduskimi kobietami.
Też mam w planach testować to urządzenie. Dla mnie język chiński jest nie do ogarnięcia. Podziwiam Cię, że zdecydowałeś się go uczyć :O
Ja właśnie mam w ręku podobne urządzenie – Travelera 5. Pierwsze wrażenia bardzo pozytywne. Mam nadzieję, że w Kanadzie będzie działał bez problemu 🙂 chociaż z angielskim sobie radzę doskonale, to akurat będe chciała zobaczyć, jak dodatkowe funkcje działają 🙂
Oj przydałoby nam się takie urządzenie podczas podróży po Ameryce Południowej. Hiszpański leżał i kwiczał i trzeba było się wspomagać rękoma 😉 O ile łatwiej byłoby nam się dogadać!
Najpewniej będę testować to urządzenie za parę tygodni i już nie mogę się doczekać. Wygląda na to, że jest naprawdę fantastyczne i bardzo ułatwia życie. Teraz pracuję w guesthousie, do którego przyjeżdżają ludzie z całego świata i niejednokrotnie miałam problemy, żeby zrozumieć np. Chińczyków. Także taki gadżet ułatwia nie tylko podróżowanie, ale także pracę w branży turystycznej. A co do nauki języków: zdecydowanie warto znać angielski (przynajmniej komunikatywnie), a im więcej innych języków, tym lepiej. Ze swojej strony polecam kursy językowe w danym kraju: byłam w Anglii 2 razy (jako nastolatka), a niedawno w Gwatemali – rewelacja!
Dla kogoś kto sporo podróżuje to Państw, gdzie powszechnie używany język angielski nie jest standardem jest to odpowiednie urządzenie za rozsądną cenę (mając na uwadze rabat).
Kiedy podróżujemy zawsze wychodzimy z założenia, że jeśli ktoś chce się dogadać, to się dogada. Bez względu na to w jakim języku się porozumiewa. Zdarzało rozmawiać nam się mieszanką angielskiego, niemieckiego i serbsko-chorwackiego i udało nam się porozumieć. Czasami wystarczą gesty i dźwięki, by nawiązać komunikację 😉
A co do Vasco – będziemy go testować za 3 tygodnie i zobaczymy, jak sprawdza się w trakcie podróży. Jestem bardzo ciekawa 🙂
Bardzo ciekawe urządzenie, wydaje się idealne na prezent rocznicowy dla moich rodziców, którzy mają wieczne problemy z podróżowaniem z powodu braku znajomości języków. Cena po rabacie 30% wydaje się zdecydowanie bardziej dostępna.
Bardzo ciekawe urządzenie, czekałem aż pojawi się podobna technologia. Teraz trzeba tylko zaczekać aż ceny będą bardziej przystępne 🙂
Cena z rabatem 30% jest ok. Widziałem w akcji inne tłumacze jakiegoś chińskiego nonema – fatalna jakość tłumaczeń, mimo przystępnej ceny.
Zawsze odkładałem podróż do Chin na czas, w którym dostępne będą takie urządzenia. Niesamowita sprawa. Teraz trzeba tylko poczekać aż będą trochę tańsze 🙂
Jestem pod wrażeniem rozwoju technologii tłumaczeniowych. PAmiętam, jak kilka lat temu w ukraińskim pociągu „rozmawiałam” ze współpasażerami męcząc kieszonkowe wydanie rozmówek (do tego rosyjsko – niemieckich!) – i udało się tak przegadać pół nocy i dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy o życiu na południu Ukrainy. Podczas kolejnych wypadów w tamte strony sporym przełomem było wprowadzenie przez Google tłumaczenia na podstawie fotografii – ja męczyłam się nad cyrylicą, podczas kiedy moi znajomi w kilka sekund mieli automatycznie przetłumaczony tekst ze zdjęcia, i w dodatku nie było to złe tłumaczenie! Chociaż bardziej lubię „tradycyjne” słowniki i tłumaczenia online, ta zabawa z fototłumaczeniem to dla mnie jakiś krok milowy w tego typu technologiach i nadal ciekawy gadżet.
Co do urządzeń firmy Vasco to jak dla mnie bardzo ciekawa opcja! Moi rodzice nie podróżują za granicę, ponieważ boją się, że sami nie dadzą rady porozumieć się nawet w podstawowych kwestiach – taki gadżet umożliwiłby im wyjazd na wakacje dalej niż na Mazury, i chętnie sprawię im taki prezent! Cena co prawda dość wysoka, ale sama technologia nie wygląda na prostą, więc cena jest uzasadniona.
Pozdrawiam!
Ja tak samo zawsze używam Google tłumacza (aplikacji w telefonie). Nawet z tymi fotografiami radzi sobie bardzo dobrze.
Myślę, że równie dobrym rozwiązaniem może być aplikacja na telefon. Ja używam akurat chińskiej, Baidu Translate i jestem bardzo zadowolona. Tekst w danym języku można albo zapisać albo nagrać i tłumaczenie jest bardzo dobre. Można też zrobić zdjęcie tekstu, np. menu i zostanie ono przetłumaczone.
Zapewne jest to też jakieś rozwiązanie – testowałem różne aplikacje, ale jeszcze nie spotkałem się z tak dokładnym tłumaczeniem. W każdym razie, technologia pomaga nam w ogarnianiu świata i podróży i to jest piękne 🙂
Baidu z Polskim nie działa najlepiej, Chiński Baidu jest nakierowany ba bardziej popularne języki, ang, niem itd.
No i jeszcze jedna ważna zaleta tych urządzeń to brak obawy przed roamingiem bo mają wewnętrzną międzynarodową kartę SIM – uruchomienie roamingu na sowim smartfonie to zawsze ryzyko bo każda aplikacja coś tam pobiera a wykupione pakiety, jeżeli wykupisz lubią się szybko kończyć
Mnie szkoła – zarówno podstawowa jak i liceum – bardzo mocno zraziły do mówienia w języku obcym. Podstawówka przypadła na okres tuż po transformacji i języka angielskiego uczyła mnie rusycystka. Co najważniejsze rusycystka, która sama razem z nami odkrywała tajniki tego języka. W liceum nauczycielka uważała, że tutuł magistra odarza przyzwoleniem na poniżanie ucznia za najmniejszy błąd. Pamiętam swoją maturę. Jeszcze przed wejściem do pokoju dowiedziałam się, że matury nie zdam i żebym się nie łudziła (!). Wyszłam z oceną dobrą.
Do nauki wróciłam kilka lat temu. Wciąż mam tendencję do mówienia, że jest kiepsko choć ludzie wokół powtarzają, że zbyt surowo siebie oceniam. Po wielu latach odkryłam frajdę płynącą z nauki języków obcych 🙂 I właśnie tak jak napisałeś – mogę dzięki temu pisać o miejscach, które odwiedzam opowiadając historie. Mogę poznawać lokalsów i rozmawiać z nimi o blaskach i cieniach ich kraju. O baśniach, miejskich historiach i festiwalach, które zrobiły na nich wrażenie.
Urzadzenie wydaje sie rozwiazywac bariere jezykowa, ale niestety jego cena jak na polskie realia powala.
Zgadzam się, że cena jest dla wielu osób zaporowa. Rozmawiałem z kilkoma znajomymi z biznesu – stwierdzili, że cena jest ok jeśli rozwiąże im to różne problemy w podróżach służbowych. Dla mnie, gdybym zajmował się przeprowadzaniem wywiadów zawodowo i cały czas, byłaby to inwestycja warta swojej ceny. Jednocześnie dla seniorów czy dla młodych rozpoczynających podróże, zapewne jest to za dużo. Dlatego też przekażę kolegom z Vasco myśl na temat jednego produktu basic, który robi jedynie tłumaczenia, ma czarno biały ekran i żadnych innych funkcji. Myślę, że wypełniłbym niszę.
To by było doskonałe rozwiązanie – i na pewno takie urządzenie kosztowałoby o wiele mniej, a byłoby o wiele bardziej dostępne 🙂